علمدار-شش-ماهه

چِقَدَر نـیـزه بلند است ، نیفتی پسرم

چنگِ این حرمله ی پست نیفتی پسرم

با وجودیکه رویِ نـاقه و در زنجیرم

دلم از دور به تـو هست ، نیفتی پسرم

هر طرف رفت سرت دست به آن سو بردم

نـیـزه دارِ تو بود مست ، نیفتی پسرم

در سفر شانه به شانه شده ای با عباس

بـه تـو حالا نرسد دست ، نیفتی پسرم

کاش بـا روسریِ غـارتیِ من قَدری

روی نی دورِ تو می بست ، نیفتی پسرم

بیشتر جایِ خودت را سرِ نِی محکم کن

سـفرِ شـام به پیش است ، نیفتی پسرم

نیزه خم می شد اگر ، با دلِ صد چاک ، علی

*می گرفتم ز سـر و صورتِ تـو خاک ، علی....*